
1. El-Kur’an (el-Isra, 9);
2. El-Kitab (el-Bekaretu, 2);
3. El-Furkan (el-Bekare, 186);
4. Edh-Dhikr (el-Hixhr, 9);
5. Ahsen’ul-hadith(ez-Zumer, 23);
6. Bejan (Ali Imran, 138);
7. Bejjineh (el-En’am, 157);
8. Besair (el-En’am, 104);
9. Ruh (Esh-Shura, 52);
10. Nur (en-Nisa, 174).
Mbiemrat e Kur’anit:
1. Kerim (en-Nahl, 77);
2. Hakim (Jasin, 2);
3. Mexhid (Kaf, 1);
4. Adhim (el-Bekaretu, 256);
5. Dhidh-dhikr (Sad,1);90
6. Muteshabih (ez-Zumer, 23);
7. Methani (ez-Zumer, 23);
8. Gajre dhi ivexh (ez-Zumer, 28);
9. Thekil (El-Muzemmil, 5);
10. Fasl (Tarik, 13).
Suret më të gjata në Kur’an:
1. El-Bekaretu;
2. Ali Imran;
3. En-Nisa;
4. El-Maideh;
5. El-En’am;
6. El-A’raf.
Suret që kanë mbi 100 ajete:
1. Et-Tewbetu;
2. Junus;
3. Hud;
4. Jusuf;
5. En-Nahl;
6. El-Isra;
7. El-Kehf;
8. Taha;
9. El-Enbija;
10. El-Mu’minun;
11. Esh-Shuara;
12. Es-Saffat.
Me çfarë materiali është shkruar Kur’ani:
Shkruesit e shpalljes së Zotit ajetet kur’anore i shkruan në pllakat e holla të gurit, fletët e papirusit, të drurit, në lëkurën e kafshëve, në dërrasat e drurit të cilat kanë shërbyer si samarë, në eshtra të dhenëve dhe deveve, në gjethet e palmave apo në pjesë të lëkurave të regjura. Flitet se për shkruarjen e Kur’anit është përdorur edhe mëndafshi.