Sipas harixhive, mu'tezileve, zejdijve, selefijve, shumicës së kelamistëve esh'aritë, dhe Ibni Hazmit prej dhahirijve, të cilët punën (kryerjen e obligimeve fetare) e konsiderojnë pjesë të pandashme të imanit, imani shtohet dhe pakësohet edhe nga aspekti sasior (kuantitativ, kemmijjeh) edhe nga ai cilësor (kualitativ, kejfijjeh). Sipas kësaj, me kryerjen e punëve të mira imani shtohet, kurse me kryerjen e punëve të këqija imani pakësohet. Kjo nga shkaku se në Kur’anin fisnik ka disa ajete që tregojnë se imani shtohet e pakësohet: