
Fjalët, jo, nuk mund t’i japin dot hakun bismilah-ut,
Se bismilah-u bart vlerën e çdo fjale të Allahut.
Dëgjoje që me ‘b’ ka nisur dhe me ‘h’ në fund ka dalë,
skaje të tjera në këto skaje të veta përmban:
shihe që mes tyre shqiptohet çdo tingull tjetër i cilësdo fjalë.
“Lexo me bismilah,”- ja! për të në fjalën, në urdhrin e parë të Allahut flitet,
Me të ndahen suret dhe në Kuran e para renditet.
Me pahir s’do të bësh gjë dëm,
Do ta zvogëlosh sa një milingonë shejtanin,-alejhi lanetullah,-
Avretit tënd nga syri i xhindëve do t’i vësh perde;
Vetëm bëj, gjithmonë të bësh bismilah!
Allahu na e shtroi për detyrë,
Para çdo pune që nisim ia dha vlerën farz,
Pa të s’na ka puna bereqet dhe s’ruhemi ndryshe,
Ndaj na u lejua edhe kur jemi xhynypë e me hajz.
Bëj bismilah, është kaq e madhe,
Mund të ta pëlqejë edhe jomyslimani,
Me të i nisi mbretit letër i dërguari ynë
Dhe Belkises i kishte shkruar hazreti Sylejmani.
Herën tjetër kur lapsin për poezi në dorë të marrim
Prapë për temën e pashterueshme të bismilah-ut
Ju dëftojmë çka thotë ajo pika poshtë e ‘bau'-t
Dhe pse s’duket aty pas saj, si askund, elifi i emrit të Allahut.