Zeri Islam

Në datën 28 shkurt 2011 në faqen Balkanëeb.com lexova një peticion që i drejtohej Presidentit të Republikës, z. Bamir Topi, Kryetares së Kuvendit, znj., Jozefina Topalli dhe Kryeministrit, z. Sali Berisha nga një grup firmëtarësh të cilët nisnin me dy ish-presidentë,

Alfred Moisiun dhe Rexhep Mejdanin, disa historianë nacional-komunistë e evropjanistë si Kristo Frashëri e Valentina Duka, artistë e shkrimtarë të realizmit socialist e post-socialist si Tinka Kurti e Sali Shijaku, Dritëro Agolli e Sabri Godo, e deri te sorosistë si Piro Misha dhe Remzi Lani. Lista e firmëtarëve ishte një miksje shqiptaristësh me origjina ish-muslimane e ish-ortodokse, ish-vllahe e bash-shqiptare. Pa marrë parasysh të kaluarën e firmëtarëve, fakti që peticioni vinte në pah ishte kërkesa e tyre për të mos organizuar regjistrimin e popullsisë në vend mbi baza etnike dhe fetare. Shqetësimi i firmëtarëve u shpreh qartë nga Sabri Godo në një intervistë që pati me televizionin “Top Channel” disa ditë më parë, ku thoshte që regjistrimi është i rrezikshëm pasi do të rrisi numrin e grekëve në vend. Argumenti i Sabriut ishte se ka patur shumë shqiptarë që kanë ndërruar emrat për ti marrë “paratë grekut”, dhe këtë gjë do e kisha bërë edhe unë, se lekët e grekut janë, por regjistrimi nuk duhet bërë.
Deklaratat e Sabri Godos i cili shfaqet nëpër mediat e Tiranës si babai i kombit që “i merr paranë grekut por e ruan kombin”, janë shoqëruar në ditët e fundit me një seri manifestimesh në Tiranë dhe vende të tjera. Në datën 26 shkurt 2011 “Top Channel” tregoi psh. sesi “Klubi i të Rinjve Patriotë” demonstronte përpara parlamentit në Tiranë e kërkonte anullimin e regjistrimit dhe brohoriste “o sa mirë me qenë shqiptar”, ndërsa një vajzë brune me syze të errëta mbante në dorë një pankartë ku shkruhej “ne jemi pellazgë, ilirë, shqiptarë.” Një e intervistuar gjatë protestës tregonte se “jemi kundër regjistrimit në bazë të kombësisë dhe të fesë pasi Shqipëria është një vend laik dhe asnjëherë nuk ka qenë një vend ku feja ka mbizotëruar.” Në krye të kësaj vale protestash iliro-pellazgo-shqiptare është vënë nën-kryetari i Këshillit të Lartë të Drejtësisë, Kreshnik Spahiu i cili është bërë edhe kryefigura e kësaj fushate kreshnike për të mbrojtur kombin që do ta kishin zili edhe vetë rilindasit kur luftonin me pushkë e me penë për mëmëdhenë.

***
Protestat që po bëhen sot në Shqipëri kundër regjistrimit etnik dhe fetar i ngjajnë atyre të nacionalistëve turq dhe grekë që jemi mësuar të shohim ndër vite. Ndërsa sllogani nacional-laicist shqiptar “o sa mirë me qenë shqiptar” duket sikur është përkthim i slloganit turk “Ne Mutlu Türküm Diyene!” (sa i lumtur është ai që deklaron unë jam turk), dhe ndryshon nga sllogani grek ????? ??????? ?????????? (Greqia për grekët e krishterë), çfarë kanë të përbashkët të gjithë këto sllogane dhe nacionalizmat që qëndrojnë pas tyre është skizofrenia kombëtariste ballkanike ku nacionalistët kërkojnë të refuzojnë ekzistencën e tjetrit dhe me kufijtë e imagjinuar gjeografik të shtetit kombëtar kërkohet të vendoset edhe sinori i etnicitetit dhe i fesë (në rastin e Shqipërisë shqiptaria që qëndron kundër islamit arab dhe ortodoksisë greke).
Nacionalizmi i sotëm shqiptar që kërkon ti dënojë të drejtën për të “lënë kombin” atyre shqipfolësish që duan të deklarohen grekë apo pjesëtarë të etnive të tjera, apo duan të praktikojnë një “fe armike” – si vehabizmi islamik – i ngjason nacionalizmit grek dhe turk, të cilët që prej krijimit të republikës turke dhe monarkisë greke kanë përdorur aparatet shtetërore për të turqizuar dhe helenizuar banorët e tyre. Tamam si në rastin grek dhe turk ku me mijëra grekë, arvanitë, pomakë, sllavishtfolës, arnautë, çifutë, kurdë etj u helenizuan dhe turqizuan, edhe nacionalizmi shqiptar këtë kërkon të bëj sot, siç ka bërë përgjatë të gjithë shekullit të XX. Kërkon të mbajë me pahir si ilirë dhe pellazgë ata që po bëhen helenë.
Ndryshimi i nacionalizmit shqiptar nga ai grek, është se ai është një nacionalizëm i vonuar, si pasojë e besnikërisë që shqiptarët kishin ndaj islamit dhe osmanizmit apo ortodoksët e jugut ndaj helenizmit dhe do të lindte vetëm pasi Perandoria Osmane do mundej në Ballkan dhe Fuqitë e Evropës do të krijonin Shqipërinë dhe do shtypnin me dhunë lëvizjet islamike esadiste dhe haxhiqamiliste në Tiranë, Kavajë, Shijak, Durrës, Berat dhe Elbasan dhe grekomane në Himarë, Korçë, Sarandë e Gjirokastër. Por edhe pse i vonuar, pas Kongresit të Lushnjes të vitit 1920 ai ndoqi shembullin e nacionalizmave fqinjë, duke mohuar etnitë e tjera që ekzistonin në vend dhe asimiluar ato. Në kundërshtim me nacionalizmin grek apo serb i cili grekërinë e lidhi me fenë ortodokse, dhe atij turk i cili edhe pse shkatërroi Kalifatin – sërisht – turqizmin e lidhi me një version islami shekullar – nacionalizmi zyrtar shqiptar që prej fillimit të tij në vitin 1913 u bë nacionalizmi më i përbindshëm në Ballkan i cili i shpalli luftë të hapur jo vetëm etnive, por edhe dy feve kryesore të vendit, islamit dhe ortodoksisë. Krijimi i dhunshëm i Kishës Autoqefale Ortodokse nga Zogu dhe Fan Noli në vitin 1922 dhe i Xhemijetit Islamik në 1923 nga Vehbi Dibra dhe Zogu, ndalimi i gjuhës osmane për muslimanët dhe greke për ortodoksët, dhe mbyllja e medreseve të Islamit dhe skolive të Kishës dhe heqja e sheriatit, ishin përpjekjet e nacionalizmit laik shqiptar për të shtypur islamin dhe ortodoksinë dhe laicizuar muslimanët dhe ortodoksët me dhunë. Këto përpjekje luftarake ndaj Zotit, nacionalizmi shqiptar i përvijoi që me masakrat e Zogut në vitet ‘20 e i kurorëzoi me sukses në vitin 1967 kur nacional-komunizmi i Enver Hoxhës u mbylli shqiptarëve Kishat dhe Xhamitë dhe fe të lejuar në vend shpalli vetëm shqiptarinë. Njerëz si Kristo Frashëri apo Sabri Godo që protestojnë kundër regjistrimit sot, në atë kohë ishin priftërinjtë e kësaj feje laike që nëpërmjet artit dhe historisë gënjenin për hir të kombit dhe të Partisë.
Por ndërsa ortodoksia dhe islami u shtypën dhe pothuajse u zhdukën, nacionalizmi shqiptar që prej shpikjes së tij për austro-hungarezëve pas Kongresit të Berlinit, ka patur gjithmonë katolicizmin si rrospijen e tij të padeklaruar. Nëse dikush lexon librat e historisë sot në Shqipëri apo shikon institucionet e vendit do të kuptojë kollaj që kryeherojtë e kombit shqiptar janë figura të shpikura katolike që nga Pal Ëngjëlli, Skënderbeu, Pjetër Bogdani, e Nikollë Kaçorri, Gjergj Fishta dhe tanimë edhe Nënë Tereza e cila u morri shqiptarëve në Kosovë dhe Shqipëri të gjithë vitin institucional 2010. Këtyre figurash i shoqërohen edhe protestantë-shqiptaristë si Fan Noli apo Qiriazët e Korçës apo edhe myslymanë-laikë si Zogu, Enver Hoxha etj, por sërisht baza e nacionalizmit laik shqiptar ngelet katolicizmi të cilin klerikët katolikë, Ismail Kadareja por edhe librat tanë shkollorë e tregojnë “si fenë e të parëve” te e cila muslimanët dhe ortodoksët duhet të konvertohen një ditë për të korrigjuar “mea culpan kombëtare.” Kjo është edhe arsyeja pse në Shqipëri ne dëgjojmë që të sulmohet vetëm Islami dhe Ortodoksia, ku politikanët dhe mediat tona e fondamentalistë si Piro Misha protestojnë kundër Islamit arab dhe ne shohim sesi arabët vriten e dëbohen nga Shqipëria, dhe  dëgjojmë edhe protesta kundër marrjes së pasaportës shqiptare nga Janullatosi. Asnjë njeri nuk guxon në mediat tona të kërkojë që kreu i Kishës Katolike në Shqipëri të mos jetë malazezi Rrok Mirdita dhe asnjë njeri nuk proteston kundër priftërinjve italianë, polakë, filipinas etj të cilët marrin pasaporta shqiptare në masë, drejtojnë Kishën Katolike dhe po konvertojnë mijëra shqiptarë në katolikë. Ligji i pashkruar i nacionalizmit shtetëror në Shqipëri nënshtron vetëm islamin dhe ortodoksinë, ndërsa Kishës Katolike as nuk ka guxuar ndonjëherë që ti imponojë “shqiptarizim” apo “autoqefali”. Katolikët qëndrojnë mbi shqiptarët pasi ata kanë Nënë Terezën, Skënderbeun dhe Italinë e matanë detit që i mbron.

***

Regjistrimi etnik dhe fetar i popullsisë në Shqipëri do të zbulojë një shqetësim që unë e kam kuptuar që në vitet 1990 kur kam vizituar Greqinë. Në atë kohë nacionalizmi ortodoks grek helenizonte me pahir çdo shqiptar fukara që kalonte kufirin për të prekur me dorë “ëndrrën” evropiane të Shqipërisë. Në atë kohë shumë shqiptarë refuzonin që të helenizohen dhe ortodoksizohen. Një nga ata kam qenë edhe unë. Por ja që tani pas njëzet vitesh dhuna shtetërore greke – tamam si ajo shqiptarja që të deislamizon – ka arritur të helenizojë dhe ortodoksizojë shumë miq të mi të rinisë. Një ditë kur po kërkoja në facebook miqtë e mi të vegjëlisë, pashë që Elona, e bija e Eminesë që unë e kam patur shoqe klase, tanimë ishte bërë Eleni, ishte martuar me një grek dhe ishte vaftisur në ortodokse, fëmijët i kishte grekë dhe shkruante vetëm greqisht. Po Elona nuk është e vetmja. Shumë nga shokët e mi të rinisë, të shkollës tetëvjeçare dhe të mesme të cilët u larguan nga Shqipëria demokratike në vitet ‘90, sot janë bërë ose ortodoksë e grekë, ose amerikanë e protestantë, ose italianë e katolikë e në rastin më të mirë janë pa fe fare, por fëmijët e tyre nuk do jenë më kështu. Unë kam të njohur të mi të cilët ndërsa prindërit e tyre i kanë patur shqiptarë e muslimanë, fëmijët e tyre, në Itali dhe Greqi janë bërë italianë-katolikë apo grekë-ortodoksë. Arsyeja e asimilimit masiv të shqiptarëve kur dalin jashtë vendit – përkundër kosovarëve dhe të Maqedonisë – nuk lidhet vetëm me evrot greke, por mbi të gjitha me shqiptarinë laike. Sistemi ynë laik shtetëror dhe arsimor në Shqipëri shokëve të mi të vegjëlisë nuk u mësoi asgjë mbi Allahun dhe Kuranin siç bën fjala bie islami turk apo ortodoksia greke – ku Turqia dhe Greqia janë “toka të shenjta të Zotit në tokë” dhe turqit e grekët rrëfehen si heronj të islamizmit dhe ortodoksisë. Besimi shqiptarist mbi Shqipërinë që shtrihet nga Vermoshi në Konispol dhe që ka hero të kombit Zogun, Enverin, Ed Ramën, Berishën, Nanon dhe shenjtorë Skënderbeun dhe Nënë Terezën që ruajnë Evropën nga turku dhe luftojnë për katolicizmin, dhe që digjet në çdo dhjetë vjet dhe ku njerëzit janë pa din e pa iman, nuk është i mjaftueshëm për ti ruajtur shqiptarët shqiptarë.
Në Perëndim dhe në Lindje, komunitetet që kanë mundur të jetojnë ndër shekuj janë ato etnike-fetare. Çifutët, grekët-ortodoksë, armenët, turqit-islamikë, arabët etj kanë arritur të jetojnë me qindra vjet si komunitete fetaro-etnike që nga Malajziam, Greqia e deri në Kanada. Allahu në Kuran në suren el-Hashr thotë që ata njerëz që harrojnë Zotin, Zoti i bën të harrojnë vetveten. Si një popull laik që janë, shqiptarët e Shqipërisë janë një nga popujt që janë asimiluar më shpejt në Perëndim dhe në Greqi.
Për këto arsye ne nuk duhet të na pezmatojë jashtë mase helenizimi i shqiptarëve në Greqi dhe të na duket si rezultat i “hilesë së grekut.” Ata që helenizohen janë edhe rezultat i sistemit laik të Shqipërisë. Tek e fundit fare, Elona që unë përmend më sipër ka qenë bijë e Eminesë – gjyshi i të cilës e ka imagjinuar veten si “turk elhamdulilah” – por që i ati dhe e ëma e saj u shqiptarizuan nga shteti kombëtar. Helenizimi i Elonës ndjek një trajektore ndryshimesh identitare nga Emine, në Elona dhe më në fund në Eleni. Emineja që mund të ketë qenë e bija e Asimesë, lindi Elonën në kohën e realizmit socialist kur sistemi stimulonte ndryshimin nga osmanist-islam në shqiptarist-ateist. Nëse Elona sot u bë Eleni ajo u bë pse sistemi shqiptarist nuk i dha të ardhme Elonës, por shteti grek i dha asaj punë dhe mundësi për të përparuar në jetë dhe i mbushi boshllëkun shpirtëror laicist me ortodoksinë. Profeti Muhamed thotë që çdo njeri lind në natyrë të pastër, por më pas është familja dhe shoqëria ato që e bëjnë atë të krishterë, çifut apo idhujtar. Shqiptarët që janë helenizuar, por edhe italianizuar, amerikanizuar, arabizuar, turqizuar etj në këto vitet e fundit janë bërë kështu pse shqiptarizmi nuk ka qenë alternativë bindëse për ata. Pse shqiptarizmi ka dështuar, kjo nuk do të thotë që ne duhet të refuzojmë të pranojmë ndryshimin. Profeti Muhamed thotë që njeriu duhet ta pranojë të vërtetën edhe kur ajo është kundër vetes.
Për këto arsye besoj se regjistrimi i ri etnik dhe fetar i Shqipërisë duhet bërë. Muslimanët e Shqipërisë duhet ta kuptojnë që ata ndoshta janë më pak sot sesa ishin në kohën e Zogut dhe për këtë arsye Shqipëria ndoshta duhet të dali nga Konferenca Islamike dhe bota muslimane duhet ta mësojë sesi pësoi Islami në Shqipëri dhe si vuajnë muslimanët që nuk lejohen të mbajnë as shami nëpër shkolla dhe hoxhallarët e tyre burgosen për një llaf goje. Ndërsa shqiptarët e tjerë me fe apo pa fe duhet të pranojnë që në vend jetojnë edhe njerëz që kanë ndryshuar kombësinë, dhe duhet të pranojmë me qetësi dhe pa histeri nëse himariotët duan të deklarohen grekë dhe në vend të Nënë Terezës marrin për hero Spiro Spiromilon. Koha e politikave të dhunshme nacional-laiciste kur himariotët ndaheshin me dhunë nga Patriarkana e Stambollit dhe muslimanët e Tiranës nga Kalifati ka kaluar. Globalizmi njeh diversitetin dhe multikulturalizmin kundër të cilin sot nuk qëndrojnë dot idhujt katolikë të Skënderbeut dhe Nënë Terezës, pasi për Elonën paska qenë e shkruar që të bëhet Eleni.