Pyetja:
Çfar dispozite ka Islami për atë që quhet Xhihadi detar, të cilin e organizonin disa ish-shtete Islame ku qëllimi i tyre ka qenë prita e anijeve evropiane dhe grabitja e pasurive të tyre. Dikush thotë se paraqitja e fatalizmit dhe voluntarizmit ka qenë politike. Si p.sh.: Halifja Abdu’l-Melik i ka dërguar policët te njerëzit për t’I torturuar e shajtur duke ju thënë se kjo është Kader (i Zotit).
Përgjigja:
Pronarët e këtyre anijeve nuk janë palë ndërluftuese, andaj, nuk lejohet prita kundër tyre me asnjë të keqe e të mos flasim për grabitjen e pasurive të tyre. Ndërmarrja e një hapi të tillë është plan i armiqëve dhe i atyre që vazhdimisht i rrinë në pritë Islamit (këtë e dëshmojnë edhe vetë dokumentet ekzistuese). Kjo bëhet me shpresë se këto veprime armiqësore e amorale të pengojnë interesimin që shtohet dita-ditës te popujt evropianë për të njohur Islamin si dhe për të humbur besimin që shtohet dita-ditës se Islami është rruga e vetme që tregon për të vërtetën univerzale dhe obligimet njerëzore.
Pyetja
Jetoj në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. A kam të drejtë që të blejë veturë duke përdorur kredinë që do të thotë hua me fajde?
Përgjigjja:
Nuk lejohet transakcioni me huatë që janë me fajde dhe nuk ka dallim se pala tjetër është muslimane brenda vendeve Islame apo është jomuslimane dhe gjendet në vendet Evropiane apo Amerikane.
Pyetja:
A mundeni që të më jepni sqarim të mjaftueshëm dhe të gjërë për “El-Bakijatu es-salihatu” (veprat e mira, fryti i të cilave është i përjetshëm). Kam lexuar se me fjalët: “El-Bakijatu es-salihatu” është për qëllim: “subhanell-llahi, el-hamdul-lahi, All-llahu ekber”, pra, a është kjo e vërtetë? Unë nuk jam i bindur në këtë!
Përgjigjja:
Shumica e dijetarëve janë të mendimit se me: “El-Bakijatu es-salihatu” është për qëllim shpeshtimi i fjalës: “Subhanell-llahi velhamdu lil-lahi ve la ilahe il-lall-llahu v’All-llahu ekber”. Kështu është transmetuar nga Pejgamberi, bekimet e All-llahut qofshin për të, në rrugë të ndryshme të gradës “mevkuf” dhe të gradës “merfu’”. Pra, domethënia është se vazhdimësia e dhikrit ndaj All-llahut i sjellë personit lumturi të përjetshme që nuk ka të shterrur.
Pyetja:
Dëshiroj që me të vërtetë të mësoj leximin e Kur’anit. A mundem që këtë t’a realizoj vetë? Dhe a keni mundësi që të më këshilloni për mënyrën më të shëndoshë. Njëkohësisht, të më tregoni për literaturën e mirë lidhur me komentimin e Kur’anit?
Përgjigjja:
Sa i përket leximit të Kurani Kerimit patjetër duhet ta mësosh nga goja e ndonjë lexuesi të mirë të Kur’anit, por, nëse kjo nuk të mundësohet, atëherë, mbështetu në audio kasetë të lexuesve që kanë lexim të përpiktë. Kurse, sa i përket tefsireve këto janë të shumtë. Disa prej tyre janë të shkurtër e disa tjerë të gjatë. Ndërsa “Muhtesari” i Ibni Kethirit konsiderohet prej mesatarëve.
Pyetja:
Pas një debati që u zhvillua mes meje dhe një ateisti i cili më parashtroi një pyetje absurde për të cilin nuk kisha përgjigje, ndërsa pyetja ishte: Amund All-llahu (I Lartëmadhëruar) të krijojë një rasë që vetë nuk mund ta mbajë? Dhe si është metoda e përgjigjeve për këto lloje të pyetjeve?
Përgjigjja:
Nëse je i interesuar dhe i kujdesshëm për t’u njohur me atë që ka të bëjë me besimin islam dhe me përgjigjen e kësi soj pyetjeve që hynë në kuptimin e halucinacionit. Së paku studio një libër të besimit islam.
S’ka dyshim se pyetja jote tregon mosnjohjen tënde për akiden Islame njëkohësisht kjo tregon se nuk e ke lodhur veten me leximin e ndonjë literature për çështjen e akides. Nga ana tjetër, interesimi yt për këtë pyetje të pakuptimtë dhe kujdesi yt për t’u njohur me përgjigjen krahas mungesës tënde për lexim dhe njohje të principeve të akides bile edhe të një libri është një kontrast i çuditshëm.
Nëse ke interesim për të kuptuar vlerën banale të kësaj pyetje njëkohësisht të marrish edhe përgjigjen lexo librin tim: “Kubra el-Jekinijat” (Ky libërt është botuar edhe shqip në Tetovë, 2005.) Aty do të gjeshë atë që të bën të nënqeshesh me këtë halucinacion të cilin nuk e flet edhe ai që flet në jermi gjatë gjumit. Gjithashtu, do të mësosh edhe përgjigjen për pyetjen.
Pyetja:
Për dikend thuhet se ndjek “tarikat”; se ka virde (zikre) të veçanta; se është duke ndjekur ndonjë rrugë për të luftuar nefsin, etj.
Pra, ç’është tarikati? Sa është i ligjshëm ai? Dhe a është metodë e mirë për ta pastruar nefsin dhe për të ecur nëpër shkallët e atyre që janë “ārifîn” (ata që janë njohës të mirë ndaj All-llahut)? Gjithashtu, kjo a ka qenë e njohur te selefët e Ummetit tonë? Ndërkaq, nëse nuk e kanë pasur të njohur, atëherë a pajtohet me rrugën e tyre?
Përgjigja:
Fjala “tarikat” për çështjen që ti po pyet është e barabartë me fjalën “El-Menhexh” (rrugë, program, metodë). Pra, qëllimi i kësaj dhe i asaj fjale do të thotë rruga apo metoda në të cilën edukatori i udhëzon vëllezërit dhe nxënësit e vet për të dëlirë dhe për të pastruar nefsin nga ato gjëra që All-llahu Fuqiplotë i emërtoi: “Batinu el-ithm” (gabimet e brendshme). Kjo rrugë a metodë në të shumtën përfshin virde dhe dhikre që ndjekësi gjithmonë i praktikon. Barometri i ligjshmërisë apo joligjshmërisë të kësaj rruge është kriteri i Sheriatit Islam. Ndërkaq, nëse kjo metodë apo rrugë është e rregulluar sipas dispozitave të Sheriatit Islam dhe e marrur nga Kur’ani dhe Suneti, atëherë ajo është metodë e ligjshme dhe valide. Ndërsa, nëse është jashta disiplinave të Sheriatit, atëherë ajo nuk është e ligjshme e as valide.
Muslimani që t’i përmbahet ndonjë metode edukative për pastrimin e nefsit s’ka dyshim se kjo gjë është ndjekje e rrugës së selefëve që ishin prej shokëve të Pejgamberit dhe pasuesve të shokëve të tij. S’ka dyshim se ata në këtë gjë ishin shembull për këtë Ummet.
Pyetja:
A lejohet që gruaja të udhëtojë për në Amerikë me fëmijën e saj që është 12 vjeçar dhe a bën që ky (fëmiu) të bëhet mahrem i saj? Qëllimi i udhëtimit është turizmi, vizita e vëllait, lindja e fëmijës atje apo me qëllim që fëmija të merrë pasaportë amerikane dhe për të zbuluar vizione për da’ve në Islam si dhe për të emigruar atje. Gruaja në fjalë është gruaja ime. Ndërkaq, prindët e saj janë në rrugë për ta marrë kartelen e gjelbërt e pastaj pasaportën.
Përgjigjja:
Po. Fëmija i saj 12 vjeçar është në rregull (lejohet) që të jetë si mahrem për udhëtim. Kurse, sa i përket udhëtimit për në Amerikë apo diku tjetër lejohet nëse udhëtimi bëhet për të kryer ndonjë nevojë apo për të realizuar ndonjë interes, por, me kusht që ky udhëtim të mos i shkaktojë ndonjë haram apo mospërmbushje të ndonjë obligimi. Ndërsa, sa i përket udhëtimit në Daru el-Kufr (Shtetin joislam) me qëllim të emigrimit dhe vendosjes atje, kjo gjë është e ndaluar (haram) sepse vendosja atje patjetërson nënshtrimin ndaj pushtetit të pabesimtarëve, ndërsa një gjë e tillë ndalohet me tekst të qartë kur’anor. Gjithashtu, një gjë e tillë shkakton shkrirjen (asimilimin) e personalitetit Islam me kalimin e kohës në flakën e shoqërisë xhahile (jo islame).
Pyetja:
A mund që të më ndihmoni të bëhem sa më tepër durimtar. Si të bëhemi durimtarë nëse dëshirojmë diçka me rëndësi që nuk mundemi ta arrijmë?
Përgjigja:
All-llahu Fuqiplotë në Kur’an thotë: “Pra, të jesh i durueshëm! Durimi yt është vetëm me ndihmën e All-llahut.“
Domethënia e fjalës së All-llahut është se edhe pse ti je i urdhëruar të bësh durim përsëri ti këtë nuk mund të arrishë ndryshe përveç nëse All-llahu të ndihmon në këtë durim.
Ndërkaq, nga kjo nënkuptojmë se durimin mund ta arrishë duke u kthyer tek All-llahu, duke kërkuar ndihmën prej Tij dhe duke vazhduar në këtë. Atëherë, do të shohish se All-llahu do t’i përgjigjet lutjes tënde dhe do të të ndihmojë të arrishë durimin për të cilin të ka urdhëruar. Por, kthimi i vërtetë tek All-llahu bëhet vetëm pasi ta njohësh Atë, të besosh dhe të bindesh në urtinë dhe mëshirën e Tij.
Pra, ti sa ma tepër përmende All-llahun, ki parasysh mbikëqyrjen e Tij, bëhu e besueshme dhe e bindur ndaj Tij. Njëkohësisht, kthehu tek Ai dhe kërko që të të fal durimin dhe ke për të parë se përgjigjja eTij do të jetë e shpejtë. Nga ana tjetër, edhe unë lus All-llahun që të të shpëtojë nga durimi duke ta larguar ngushtimin apo belanë prej së cilës je duke vuajtur e cila kërkon durim të cilin ti e kërkon.
Pyetja:
Çfar medimi keni për mendimin e Sejid Kutbit?
Përgjigja:
Ajo që përputhet me Librin eAll-llahut dhe me Sun-netin e të Dërguarrit të All-llahut është e bukur, kurse ajo që kundërshtohet me njërën prej tyre ajo nuk është e pranuar. Sejid Kutbi është prej atyr që trasuan rrugën e D`aves (thirrjes) dhe prej atyre që i ndihmuan fesë së All-llahut. Pra, edhe për këtë vlen ajo që vlen për të gjithë dijetarët që punojnë në këtë fushë: “Fjala e çdokujt kthehet përveç e zotëriut të këtij varri” d.m.th. të Dërguarit të All-llahut, bekimet e All-llahut qofshin për të”.
Pyetja:
Dëshiroj që t`ju pyes si mund që të jetësojmë kënaqësinë ndaj kadasë (determinizmit) dhe kaderit (indeterminizmit) në mënyrë që gjatë jetës sonë të përditshme ta praktikojmë?
Përgjigjja:
Ai që e njeh All-llahun ai e don Atë, e ai që e don Atë pajtohet dhe është i kënaqur me Atë, ndërkaq kënaqësia ndaj All-llahut të shpie në kënaqësinë dhe pajtimin me kadanë dhe kaderin e Tij. Por, nëse duash shpjegim më të hollësishëm lexo librin tim që mban titullin: “El-Insanu musejjerun em muhajjerun”.
Pyetja:
Dëshiroj të gjejë spjegim të hollësishëm pë emrat e bukur të All-llahut në gjuhën arabe!
Përgjigja:
Imam Gazaliu ka një libër me titullin: “El-Xhufanu vel-Xhabi”, Qipro PO BOX 4170 Cyprus-Limasol.
Pyetja:
Unë këtu në Gjermani jam një kohë të gjatë. Qëllimi i ardhjes sime këtu është për studimin e kompjuteristikës. E vërteta është se jeta këtu nuk është e lehtë për shkak të ndryshimit të shoqërisë dhe kulturës. Shumica e muslimanëve këtu mendojnë se ata veprojnë mirë, bie fjala kur ata vjedhin prej jobesimtarëve të këtij vendi duke u arsyetuar me atë se këta nuk janë muslimanë dhe gjëra tjera të ngjashme. Unë jam i bindur se një gjë e tillë është gabim. Por, kam nevojë për mendimin tuaj. Po ashtu, kam nevojë për këshillën tuaj lidhur me ushqimin. Unë gjithmonë përpiqem që të analizoj përmbajtjen e ushqimit duke u frikësuar nga përmbajtja e haramit, por, me gjithë këtë unë nuk arrij që gjithmonë të jem i sigurtë dhe ndonjëherë ndodh që pasi të kenë kaluar momentet të kuptoj se ka pasur përmbajtje të haramit. Nuk dij si të veproj!
Përgjigja:
Tekstet që tregojnë për atë se ndalohet sulmi ndaj pasurive të të tjerëve janë të përgjithshme ku përfshihen muslimanët dhe jomuslimanët, në përjashtim kur është gjendje lufte pasi që lufta zhvillohet midis muslimanëve dhe jomuslimanëve. Kjo është kështu sepse lufta ka dispozita të jashtëzakonshme e të veçanta. Ai person që vetes apo tjetrit ia lejon grabitjen e pasurive të evropianëve duke qenë në këto gjendje momentale të paqes ai është mashtrues që shpik gënjeshtra në fenë e All-llahut të Lartëmadhëruar. Ai me këtë shpifje ka për qëllim të fëlliq famën e Islamit me diçka nga e cila Islami është i dëlirë e i pastër. Ndërkaq, një gjë e tillë bën që të huajt ta urrejnë Islamin. Kurse, sa i përket mishrave në Gjermani ke mundësi që të furnizohesh prej turqve të cilët atje gjenden me shumicë, ku i kanë thertoret, dyqanet dhe restorantet e veta private.
Pyetja:
Si është dispozita e Sheriatit lidhur me dëgjimin e muzikës?
Përgjigja:
Muzika hyn në dispozitat që kanë të bëjnë me “gjërat e ndaluara nga faktorët tjerë”.
Kur reptësisht u ndalua vera me argumente shprehimore, tubimet ku pihej vera ishin të lidhura ngushtë me instrumentet muzikore dhe këngëtaret. Nisur nga kjo, ishte e domosdoshme që të zhduken edhe ambientet që përkujtojnë dhe nxisin përmallimin ndaj verës. Ndër faktorët më të shquar dhe kryesorë të ambienteve të tilla ishin instrumentet dhe muzika. Kjo gjë është shkurtimisht motivi i ndalimit të instrumenteve dhe dëgjimit të tyre nga ana e Sheriatit. Pra, motivi nuk konsiston në atë se ato të sjellin argëtim, por, konsiston në atë se të shpie kah tubimet e verës dhe të shthurrjes. Prandaj, instrumentet muzikore kanë qenë të ndaluara çdoherë kur kanë qenë të shoqëruara nga ana e të shthururve dhe njerëzve të prishur e të paturpshëm (amoral), përndryshe jo. Prandaj, si rezultat i këtij motivi shumica e fukahave gjykojnë se prezentimi në ato tubime është haram, sepse rrallë herë ndodh që këto vende të mos shoqërohen me të shthurur dhe faktorët e tij.
Ndërkaq, dëgjimi i këtyre instrumenteve duke mos qenë prezent në ato tubime bie fjala si: të dëgjohet pas murit apo prej radiostacionit, apo magnetofonit, nuk konsiderohet haram, ngase kjo gjë është e ndarë nga motivi për shkak të cilit ishin haram, përveç nëse ajo që dëgjohet është një lloj melodie që ngacmon epshet (ndërsa, argëtimin e vërtetë që sjellë instrumenti muzikor te njeriu ndryshon nga ajo (melodia që ngacmon epshet)). Pra, dëgjimi i këtyre melodive hyn në kornizën e harameve për shkaqe që nuk i ka të fshehura ai që është hulumtues i drejtë. Pra, kjo ishte një përgjigje e shkurtër e cila ndoshta të mjafton që të mos hysh në detaje, por, nëse pyetësi insiston të ketë informata më përfshirëse e të bollshme, atëherë le të lexojë atë që ka shkruar Imam Gazaliu në kreun mbi “dëgjimin” në (Ihjau ulumi Ed-din).
Pyetja:
(Dikush) Ballafaqohet me ngacmimet e epshit, por, megjithëatë ai ruhet, por, deri kur kjo (kështu)dhe cila është zgjidhja e kësaj?
Përgjigja:
Të ndjejë njeriu në vete neps kur ballafaqohet nga faktorët ngashnjyes, kjo gjë nuk konsiderohet e ndaluar (Haram). Madje, edhe ato që ia thotë mendja, ëndrimet dhe planifikimet për të kryer ndonjë gabim (gjynah), si do që të jetë, gjithashtu edhe këto nuk numrohen si gjynahe. I Dërguari, Bekimet e All-llahut qofshin për të, në një Hadith Sahih thotë: “All-llahu Ummetit tim ia ka falur gjërat të cilat ia thotë mendja derisa ai nuk e thotë apo nuk e bën.” Shumica e qëndrimeve tua si ato shpirtëroret njashtu edhe ato të sjelljeve tua që ke patur ndaj objekteve për mashtrim të cilat i ke hasur më tepër të sjellin shpërblim se sa ngarkim me gjynah. Në përjashtim të asaj që ke patur ndaj atij djalit që e ke përmendur. Mundësia për t’u penduar për atë gabim ekziston. Njëkohësisht duhet të dish se ekziston dallim që ka rëndësi të madhe që shkurtimisht qëndron në atë se ngacmimi për të kryer marrëdhënie seksuale i përket natyrës së tij (është e natyrshme) e cila është e mbjellur në natyrën e çdo njeriut normal. Ndërsa, ndalesat tjera si vjedhja, vrasja konsumimi i verës e të ngjashme janë në kundërshti me natyrën, prandaj, rrugën që All-llahu e ligjësoi për t’u liruar nga devijimi seksual e bëri duke hapur rrugë e mënyra të rregullta që nuk janë të dëmshme për të kryer këtë dëshirë gjegjësisht nëpërmjet martesës. Ndërsa, metodën që All-llahu e ligjësoi për të shpëtuar nga ndalesat tjera e bëri vetëm duke tërhequr vëmendjen (sihariquar) dhe duke i paraqitur ato si të urrejtura si dhe duke i treguar e paraqitur pasojat e dëmshme të tyre.
Të jesh e sigurtë se ngadhënjimi yt ndaj dëshirave të flakta dhe udhëzimi i All-llahut ndaj teje që ti ke shpëtuar me ngulm (sipas fjalëve që i thua), nga ajo lajthitje e rezikshme është një argument se All-llahu të do, se ke besim të fortë dhe se ke drojë ndaj Tij. Andaj, ti mos ia kthe shpinën thirrjes së Tij për në namaz, dhikr ose për çdo ibadet tjetër.
Gjithashtu, edhe ata që kryejnë gjynahe dhe devijojnë nga rruga e All-llahut nuk duhet që ato gjëra të jenë shkak që këta të mos e ndërrojnë gjendjen e tyre e të mos i drejtohen All-llahut me një respekt i cili do t’ua lehtësojë rrugën për t’u përmirësuar, sepse ne nuk e dimë se kur mund të bëhet pajtimi midis robit dhe All-llahut. Gjithashtu, duhet të dimë se nuk ka shpëtim prej hidhërimit të All-llahut kur njeriu i shkel urdhërat.
Vetëm se t’i kthehemi Atij për të kërkuar faljen e Tij. All-llahu mund që më tepër ta pranojë gjunahqarin që është i përulur se sa atë që është adhurues lavdëraç e mburrës me përkushtimin dhe sjelljen e tij. Ndërsa, sa I përket ankesës tënde brengosëse se ti nuk i posedon shkaqet për martesë, unë nuk mundem të zgjidh kurgjë përveçse të lus All-llahun Fuqiplotë që të inspirojë drejtuesit e shumë shoqatave bëmirësëse të vendit tonë të cilët klloçitin mbi miliona e miliona pasuri që janë të njerëzve sikur ti e të ngjashmëve me ty, sikur pulat që klloçitin mbi vezat e huaja që sa më shpejtë këto pasuri që ikanë pranuar e që janë të autorizuar nga personat që i kanë dhënë për të liruar veten nga obligimi në mënyrë që të arrijnë në duart e atyre që u takojnë.
Pyetja:
Pasi që mjeku e ka cilësuar birën si barë për veshkët, a është kjo e ndaluar (haram)?
Përgjigja:
Bira është pije dehëse edhepse pakica e saj nuk të deh, pija e saj është Haram. Në gjithë botën nuk mund të gjesh mjek I cili posedon argument se për sëmundjen tënde nuk ka tjetër shërim pos pirjes së birës… Ne sa jemi të njohur e dimë se mjekët i ikin asaj që të shkruajnë reçeta barnash prej bimëve mjekuese ose barna të njohura popullore në mënyrë që të ruajnë autoritetin e tyre mjekësor. Por, si duket ka disa mjekë që kur është bari popullor prej ndalesave në Sheriatin e All-llahut Fuqiplotë si bira apo vera, atëherë ata janë të gatshëm të flijojnë e të humbin edhe autoritetin dhe titullin e tyre medicinal.
Pyetja:
Si është dispozita e Sheriatit që njeriu të bëhet operacion për të rregulluar ndonjë të metë trupore?
Përgjigja:
Nëse shkaku i operacionit që mjeku e ka konstatuar është salltanat a luks i pastër ose dëshirë personale që gjymtyrën e trupit ta shëndrojë në një gjendje më të përshtatshme ose më të bukur, atëherë operacioni nuk është i ligjshëm dhe kjo përfshihet në atë që All-llahu e ka ndaluar dhe që e konsideron orvatje për të ndryshuar krijimin e All-llahut.
Mbështetur në rregullën e fik’hut që e kemi të njohur, del se operacioni i cili bëhet për të mënjanuar ndonjë të metë ose të prehet ndonjë gisht që është i tepërt ose të drejtohet hunda e shtrembër ose sytë e shtrembër, është punë humane dhe e lejuar si për mjekun ashtu edhe për personin që e ka këtë deformim apo këtë të metë. Ka pasur edhe prej sahabëve (shokëve të Pejgamberit) të cilët kanë prerë një pjesë të hundës dhe e kanë riparuar me një pjesë të kompletuar nga ari.
Pyetja:
Kërkoj nga ekselenca juaj që të më jepni një rezime të shkurtër për fazat, gjendjet dhe shkallët (mekamet) e pastrimit të vetëvetes që duhet t’i kalojë njeriu i cili dëshiron të arrijë pastrimin me metodën e të parëve. All-llahu ju shpërbleftë!
Përgjigja:
Lavdi të takon vetëm Ty All-llah që je i Pashoq. Salavatet, bekimet dhe përshëndetjet qofshin për të Dërguarin dhe për të gjithë shokët e tij.
Fjala “et-tezkijeh” është fjalë kur’anore që do të thotë: “përpjekje për të pastruar dhe për të dlirë shpirtin nga njollat, veset, të metat, të cilat rrallë herë largohen prej vetes, e të cilat nëse mbeten varë për të atëherë e çojnë në shkatërrim dhe besimin e tij në All-llahun e shndërrojnë në një manifestim që nuk ka realitet e as që ka ndonjë dobi”. Ndër veset e të metat më të rrezikshme është kryelartësia, pastaj narcisoizmi, urrejtja, dashuria e kësaj bote si ndaj pasurisë, autoritetit, udhëheqjes, etj.
Mënyra e “tezkijes”- “dëlirësisë”, mund të rezimohet duke kapluar besimi i tij mendjen e logjikën. Domethënë besimi të shëndrohet nga fjala “La ilahe il-lallah” që deklarohet me gjuhë në një bindje racionale se All-llahu është Një si për nga qenia, cilësitë dhe punët e Tij dhe se Ai nuk ka shok në të gjitha ato dhe se Ai është i vetmi që drejton gjithë këtë gjithësi. Pra, Ai është Krijues, Ai është Zhdukës, Ai është që sjellë dëmin dhe dobinë dhe Ai është që jep dhe që ndal…
Por, Tewhidi (fjali La ilahe Il-lall-llah) nuk shndërrohet prej simbolit gojor në atë të bindjes së palëkundshme e racionale e pastaj në atë të intuitës ndryshe vetëm se me shpeshtimin e të përmendurit të All-llahut. Por, një gjë e tillë arrihet vetëm se me të përmendurit e shpeshtë të All-llahut, domethënë, ta përmend Atë, duke e ditur se gjuha është vetëm mjet i të përmendurit. Mënyra më efikase e të përmendurit (dhikri) bëhet duke lidhur gjithmonë nimetin (dhuntinë) që njeriu e ka me Atë (All-llahun) i cili ia ka dhënë atë nimet. Pra, çdoherë kur atij i vjen ndonjë dhunti (nimet) ta përkujtojë Atë (All-llahun) i cili ia fali atë dhunti dhe të jetë i bindur se kjo vjen nga Ai, kurse është e ditur se dhuntitë e All-llahut janë të shumta dhe të panumërta. Pra, kjo ishte edhe mënyra e zotriut tonë Muhammedit alejhis-selam, kur është fjala për dhikrin e tij ndaj All-llahut Fuqiplotë.
Nëse njeriu vazhdon të ndjekë këtë ilaç kur është fjala për dhikrin (të përmendurit All-llahun) dhe tedhekkurin (të sjellurit ndër mend All-llahun) atëherë besimi i tij do të ngulitet në mendjen e tij, ndërkaq, nga ana tjetër, influenca e falsifikuar e zilive do të mungojë nga mendja dhe kujtesa e tij, kështu që bindja e besimit (akides) të tij do të reflektohet në zemrën e tij përplot dashuri, respekt e frikë … Pasi që ai tashmë di me racionin e tij dhe ndjen me zemrën e tij se bamirës i vetëm në këtë gjithësi është All-llahu dhe se drejtuesi udhëheqës i njerëzve dhe i gjithë krijesave është All-llahu. Kështu, nën flakërimin e këtyre ndjenjave dominuese do të shkrihen të metat që janë të ngjitura për pasionet. Kështu, më pas ai vetes nuk i sheh ndonjë vlerë të posaçme subjektive që të mburret me te, si dhe botën me gjithë botkuptimet e saja si dhe çka ka në të, nuk i sheh ndryshe vetëm se si ushtri në duar të All-llahut Fuqiplotë.
Kurse sa i përket asaj që më pyet për ato gjendje të mishëruara në atë që i emërtojnë “fena”, “beka” e të ngjajshme me këto dyja për të cilat si zakonisht Sufistët e mëvonshëm si dhe ata që ndjekin rrugën e tyre në këtë kohë, këto gjendje ato i konsiderojnë si faza të rrugës të cilat trasuesi duhet t’i ketë parasysh që t’i arrijë e të kalojë çdonjërën prej tyre e pastaj të kalojë në tjetrën.
Por, ky botëkuptim së bashku me trasimin i cili mbështetet në këtë bazë është në kundërshtim me atë që kanë qenë të parët tanë, madje kjo është edhe në kundërshtim me vetë prijësit të cilët kanë trasuar këtë rrugë ndër të cilët janë burrat dhe ndjekësit e “Risale El-Kushejrijjeh”.
Ajo që kërkohet nga çdo ndjekës është që ai të përpiqet që plotësisht Teuhidin e vet ta ngjyrosë në atë mënyrë që e përmenda. Synim i vetëm që në kujtesën e tij mund të paraqitet është që ai të lartësohet deri në atë shkallë saqë të arrijë në një gjendje të veprojë sipas shkaqeve e zakoneve kozmike, por, duke qenë i bindur në Atë që është shkaktar i vetëm për të gjithë gjërat. Pra, këtu te ky synim, ndjekësi ngjyroset me vërtetësinë e robërimit ndaj All-llahut Fuqiplotë. Kjo ka qenë edhe skajshmëria e maksimumi për të cilën gjë pararendësit tanë të ndershëm kanë aspiruar.
Por, gjatë rrugës për të arritur te ky synim disa prej ndjekësve vuajnë nga ajo që emërohet “fenaë” kështu që ai humbet, topitet, hutohet, shtangohet dhe kalon në një gjendje që humbet nga gjithë krijesat dhe lidhet me Krijuesin, kështu që ai në këtë gjendje nuk sheh asgjë nga krijesat. Ai në këtë gjendje mund të thotë diçka që shpreh gjendjen emocionale të tij e që është në kundërshtim me realitetin dhe Sheriatin.
Të kesh në dije se kjo gjendje është aksidentale dhe e parregullt, ku ndjekësi i kësaj rruge nuk duhet ta konsiderojë si fazë që duhet ta kalojë apo të ndalet. Bile, ai duhet të punojë që këtë ta largojë aq sa mundet, e nëse ai dështon në largimin e kësaj, atëherë, le ta dijë se kjo është një dobësi dhe e metë me të cilën është sprovuar, nga e cila kanë shpëtuar sahabet (shokët e Pejgamberit) si dhe tabiinët (gjenerata që kanë takuar ndonjë sahabij) dhe të parët më të dalluar të cilët trasuan rrugën e tyre (sahabëve).
Si dhe ai duhet të përpiqet me gjithë fuqinë që disponon të kalojë këtë gjendje e të arrijë në atë që e quajnë “El-Beka” do me thënë në atë gjendje ku i sheh të gjitha shkaqet dhe korespondon me to sipas normave të Sheriatit, por, ato nuk i sheh si vepruese si dhe nuk u përshkruan ndonjë ndikim.
Këtë që thash për gjendjet “El-Ehval” thuhet edhe për ato që i emërtojnë grada “El-Mekam” bie fjala mekami i durimit, i falënderimit, i kënaqësisë e pastaj i bindjes. Është gabim që ndjekësi të merr parasysh transferimin nëpër këto grada “mekame” që në fund të arrijë gradën “mekamin” e bindjes “jekinit”. Por, ai duhet që prej fillimit të kësaj rruge të mundohet që të jep gjithë mundin e tij për të arritur gradat më të larta të bindjes “jekinit”. Durimi nuk është i ndarë prej bindjes “jekinit” njashtu edhe kënaqësia “rida” nuk duhet që të ndahet prej durimit, por, duhet që ai që ka vendosur të luftojë nefsin që urdhron në të keqe (epshin) në mënyrë që në të njëjtën kohë të zbukurohet dhe ta ketë durimin, kënaqësinë, falënderimin, mbështetjen dhe bindjen. Mënyra për të arritur këtë bëhet me shpeshtimin e dhikrit (të përmendurit të All-llahut) me çka nuk është për qëllim heqja e tespihëve në dorë, por, qëllimi është përkujtimi ndaj Krijuesit sa herë që i sheh krijesat dhe të përkujtojë Atë që e fali nimetin, çdo herë kur shihet ai nimet (dhunti).
Por, disa ndjekësve të kësaj rruge, sistemi i rendit të tyre, i detyron që të shkallëzohen në këto grada “mekame”, por, ato janë raste të dhunshme për to dhe aspak nuk është metodë edukative për të gjithë ndjekësit.
Vëllau im, pas gjithë kësaj, mëso se për këtë gjë që parashtron pyetje, pa marrë parasysh emrin, është shije, sjellje dhe veprim ku dominon Sheriati e nuk është ndonjë dituri që rrëfehet ose ndonjë art që mund të aktrohet, ose ndonjë zanat prej të cilit mund të arrihet levërdi apo diç me të cilën arrihet autoritet a famë.
Njëri prej njohësve dhe të devotshmëve kishte thënë: “Më herët sufizmi ishte një koncept pa emër, ndërsa sot është bërë emër pa koncept”.
Pyetja:
Frikësoju All-llahut hoxhë i nderuar dhe All-llahu ka për të të kërkuar llogari për animin tënd ndaj tiranëve (zullumqarëve) e ti çka do të thuash?
Përgjigja:
Nëse unë në të vërtetë jam përkulës ndaj tiranëve atëherë lus All-llahun që të më udhëzojë dhe ty të të shpërblejë për këtë përkujtim. Por, nëse ti e di se je gënjeshtar në këtë që e thua pasi që unë kam qenë dhe vazhdoj të jem këshillues duke falënderuar All-llahun për këtë dhe se All-llahu Fuqiplotë si fryt i këshillës (nasihatit) sime ka realizuar shumë gjëra edhe ate në masë të gjërë në mbarë këtë vend të bekuar, atëherë lus All-llahun që pasojën e kësaj gënjeshtre të ta mundësojë ta shohësh në trupin tënd në mënyrë që të jesh shembull dhe mësim për ata që janë si ti e të cilët janë pak.
Pyetja:
jemi nxënës të një shkolle të Sheriatit që gjendet në Damask. Ne me këtë pyetje i drejtohemi ekselencës së tij, Dr. Muhammed Seid Ramadan El-Butit për ta pyetur atë për një gjë për të cilën kemi paqartësi të tipit shkencor e besimor me disa mësimdhënës të nderuar. Pyetja është kështu:
A është e mundur që një ditë shkenca të arrijë të kuptojë se ç’është mu’xhizja, si është zhvilluar dhe si ka ndodhur ajo?
Mësuesi thotë se një gjë e tillë është e mundur dhe këtë e mbështet në fjalën tuaj që gjendet në librin “Kubra El-Jekinijat”.
Ndërkaq, nxënësit thonë se një gjë e tillë nuk është e mundur dhe fjalët e tyre i mbështesin po ashtu te ju edhe atë nga ajo që kanë kuptuar prej librave, mësimeve tuaja e sidomos prej një hytbeje të xhumasë ku keni demantuar fjalët e një dijetarit të famshëm i cili ka thënë se udhëtimi i Israsë është bërë me trup eterik si dhe duke argumentuar në atë se shkenca thotë se çdo trup që qarkullon sillet me shpejtësinë e dritës duke u shndërruar në energji. Shkenca nuk e ka të njohur vërtetësinë e Israsë dhe Mi’raxhit, bile gjatë kësaj kohe dinamike interesimi për këtë nuk është në nivelin e duhur. Gjithashtu, këtë e argumentojmë me atë se dijetarët e shkencave eksperimentale nuk vërtetojnë diçka të tillë përderisa ajo gjë nuk i nënshtrohet eksperimentit. Pra, si është e mundur që ne të analizojmë realitetin e Mu’xhizes e cila ka kaluar e të njihemi me sistemin- ligjin (nëse më lejohet kështu të shprehem) mbi të cilin është ngritur ajo mu’xhize dhe me mënyrën se si është thyer ligji i rëndomtë. Ndërkaq, Mu’xhizja është thyerje e ligjit për ndonjë çështje që vazhdimisht ndodh e që ne më pastaj i themi sistem-ligj. Si mund të njohim një gjë të tillë kur ne shpesh gjatë ditëve tona shohim gjëra të jashtëzakonshme që shkenca nuk ka mundur tua dijë shkaqet, si për shembull: rasti që ka ndodhur në Jordani ku prej një peme binte borë dhe atë në stinën e verës si dhe shpërthimi i ujit të detit gjatë një kohe në drejtim të qiellit. Pra, shkenca është e pamundshme të dijë për shkakun dhe vërtetësinë e këtyre gjërave e lere më të dijë për ato gjëra që kanë ndodhur para 14 shekujve. Gjithashtu, mendimin tonë e mbështesim edhe në argumente tjera.
Përgjigja:
Nuk ekziston ndonjë pengesë që All-llahu të inspirojë dikë prej robërve të vet e të kuptojë mënyrën se si është zhvilluar ndonjë mu’xhize. Pra, një gjë e tillë është prej të mundshmëve për nga aspekti i besimit. Por, kjo gjë e mundshme nuk do të thotë se shkencëtarët kanë arritur të bëjnë analizën shkencore të mënyrës se si është zhvilluar mu’xhizja e Israsë dhe Miraxhit si dhe mu’xhizet tjera.
Pyetja:
Si është dispozita e Sheriatit që të merret sperma e burrit dhe të mbjellet drejtpërsëdrejti në mitrën e gruas së tij?
Përgjigja:
Një gjë e tillë nuk lejohet me qëllim që të mbyllen dyert e manipulimeve. Ndërkaq, sikur për një gjë të tillë të thuhet se lejohet, atëherë kjo do të ishte një instrument për të depërtuar në shumë gjëra të ndaluara - harame.
Pyetja:
A e kanë ditur prindërit e Pejgamberit se i Dërguari i All-llahut, bekimet e All-ahut qofshin për të, është pejgamber?
Përgjigja:
Nuk e di se a e kanë ditur një gjë të tillë, por, unë të këshilloj që të kesh mendim të mirë lidhur me përfundimin e prindërve të të Dërguarit të All-llahut, bekimet e All-llahut qofshin për të, sepse një gjë e tillë është më e sigurt për fenë tënde.
Pyetja:
Çfar mendimi keni për Xhemati Tebligin?
Përgjigja:
Sa i përket veprimit dhe qëllimit të tyre nuk di diç tjetër vetëm se mirë. Por, unë atyre ua zë për të madhe largimin e tyre nga dituria dhe dispozitat e fesë. Njëkohësisht ua zë për të madhe insistimin dhe teprimin që e bëjnë lidhur me “huruxhin”. Por, duhet të dimë se përsosmëria i takon vetëm All-llahut.
Pyetja:
Pse në Kur’anin Kerim nuk zbriti ndonjë urdhër i prerë dhe i shpejtë për t’i liruar të gjithë robërit dhe menjëherë të shfuqizohet robërimi. Por, fjalët e All-llahut Madhështor u mjaftuan vetëm me inkurajimin e njerëzve për t’i liruar robërit dhe për të treguar vlerën e lirimit të tyre? Ndërsa pyetja e dytë: Çfarë qëllimi ka Kur’ani Kerim kur gjendjen e besimtarëve në Xhennet dhe gjendjen e pabesimtarëve në Xhehennem e cilëson me fjalën: “Aty janë përgjithmon, sa të jenë qiejt dhe toka, përveç atë çka do Zoti yt, vërtet Zoti yt punon çka dëshiron”?, dhe ç’është qëllimi me fjalën e All-llahut ku qiellin e cilëson me: ”E kur të çahet qielli e bëhet kuq si vaji i shkrirë”
Përgjigja:
Përgjigjen e pyetjes së parë e ke në Librin tim “Minel-fikri vel-kalbi” nën temën “Robëria në Islam është ligj i përhershëm por…”.
Ndërsa sa i përket pyetjes së dytë lexo temën “Përjetshmëria e njerëzve në Xhennet” në librin “Kubra El-Jekinijjat”.
Kurse sa i përket pyetjes së tretë merre ndonjë tefsir të Kur’anit dhe shiqo domethënien e fjalës “verdeten keddihan” në vend që të pyesësh për gjëra që nuk të lypsen e nuk të hynë në udhë, andaj aktivizo përtacinë tënde që të mësosh fenë tënde.
Pyetja:
Si është dispozita e Sheriatit për këngët e përmbajtura dhe ilahive që janë të shoqëruara me instrumente muzikore? Dhe cilat instrumente janë të lejuara me Sheriat?
Përgjigja:
Nuk lejohet që ilahitë dhe këngët fetare të shoqërohen me instrumente të ndaluara. Kurse, instrumentet e ndaluara janë të gjitha ato që i përdorin njerëzit e prishur e të shthurrur. Ndërsa, ato instrumente që nuk i përdorin ato bie fjala si: defi e të ngjashme me te, nuk ka pengesë që të përdoren.
Pyetja:
A më lejohet që të regjistrohem në ndonjë kurs të informatikës që është i përzier (ku meshkujt dhe femrat mësojnë bashkërisht dhe të përzier, sqar. i përkthyesit)?
Përgjigja:
Sikur të kisha vajzën time do ta ndaloja që të regjistrohet në një kurs të tillë.
Pyetja:
Përsëriten lloj-lloj shpjegimesh e hipotezash nga ana e dijetarëve lidhur me popullin Je’xhuxh-Me’xhuxh. Kështu që dikush thotë se me të vërtetë ekzistojnë dhe se All-llahu i ka bërë të padukshëm për ne. Dikush tjetër thotë se ende nuk janë të krijuar. Ndërsa, dikush thotë se ato do të reinkarnohen e dikush thotë se ato janë banorët e atij vendi apo rajoni. Pra, ç’është vërtetësia e kësaj teme?
Përgjigja:
Jexhuxh Mexhuxhët ekzistojnë. Për këtë thekson Kur’ani. A nuk i ke lexuar ajetet e fundit të sures El-Kehf duke filluar prej fjalës së All-llahut ku thotë “Ata thanë O Dhulkarnejn, vërtet Jexhuxhi dhe Mexhuxhi janë duke bërë shkatërrime në tokë, a bën që ne të japim ty një kontribut (në formë tagri a tatimi), e që të bësh një pendë mes nesh dhe mes tyre” A aq shumë të ka bllokuar përtacia sa që edhe nuk lexon Kur’an?
Pyetja:
Ç’është demokracia?
Përgjigja:
“Demokraci” në esencë do të thotë populli të sundojë veten. Por, më vonë janë paraqitur shpjegime të ndryshme, gjegjësisht me përhapjen e shumë partive demokratike në botë. Pra, mos u bën merak sepse çështja lidhur me këtë është shumë e lehtë sa që edhe ti ke mundësi të japësh definicionin që e dëshiron.
Pyetja:
A është e konsiderueshme fetvaja e Shejhul Ez’herit që thotë se kamata e bankës është e lejuar. Andaj, njeriu i cili mbështetet në këtë gjë a është i shpëtuar nga gjunahu madje duke pasur edhe pak dyshim në këtë fetva nga ana e atij që e merr këtë kamatë?
Përgjigja:
Fetvaja e Shejhul Ez’herit është e papranueshme dhe falsiteti i saj është i njohur ose është prej gjërave që çdo musliman duhet t’i dijë. Andaj, mbështetja në këtë nuk e shpëton nga gjunahu personin që e praktikon një gjë të tillë. All-llahu e mëshiroftë Imam Malikun i cili ka thënë: “Kjo dituri është fe andaj shikoni prej cilit e merrni fenë tuaj”.
Pyetja:
Kohëve të fundit janë shtuar haxhinjtë nga Siria. Kjo gjë është për shkak se Firma Saudiane “Eraxhhij” ka bërë kërkesë për të kasapë nga Siria për t’i therrur kurbanët. Pyetja është aty se shumica shkojnë si kasapë, por, atje nuk e kryejnë atë detyrë për të cilën janë marrë vesh në kontratë gjegjësisht për të therur kurbanët. Vlen të përmendim se në çdo kontratë theksohet edhe betimi dhe nënshkruhet. Teksti i betimit i cili është: Betohem në All-llahun se unë do të punojë brenda Kasaphanes. Pra, kërkojmë sqarim për këtë.
Përgjigja:
Kryerja e Haxhit në këtë mënyrë që praktikohet me të madhe nuk është i lejuar. Pra, personi që merr përsipër ndaj ndonjë firme t’i shërbejë haxhinjtë si kasap dhe këtij me këtë kusht i mundësohet ta bëjë Haxhin, por, ky me ndonjë ryshfet apo në ndonjë mënyrë tjetër i ik detyrës të cilën e ka marrë përsipër. Personi në fjalë në vend që të fitojë sevape e të shpërblehet, ai ngarkohet me gjunah.
Pyetja:
Në tregimin e zotriut tonë, Nuhit alejhis-selam, përmendet se prej tij është kërkuar që ai të merr nga dy gjini prej çdo kafshe. Pra, çka është për qëllim nga fjala e All-llahut “…Ngarko në të prej çdo krijese nga një çift…” a është për qëllim nga të gjithë llojet e krijesave. Ti e di se një gjë e tillë është e pamundur ngase krijesat e All-llahut janë me miliona ku tubimi I tyre kërkon miliona vite, vend të gjërë dhe ushqim për të gjithë ato. Ndërkaq, ju e dini se cilësimi I anijes në Kur’an është se ajo ka qenë një anije drrasash e shtyllash të gojëzuara e jo anije superiore.
Përgjigja:
Nuk ka nevojë që Kur’anin ta ngarkojmë më tepër se sa që ngërthen në vete. Në Kur’an thuhet: “…Ngarko në të prej çdo krijese nga një çift…”. Ajeti ngërthen këtë kuptim: Prej çdo kafshe që e sheh merr nga dy gjini. Ndërsa, a ka marrë prej çdo llojit të krijesave nga dy gjini Kur’ani për këtë gjë nuk flet. Andaj, të ngarkohet Kur’ani me atë që nuk e përmban është gabim dhe vepër e refuzuar.
Pyetja:
Si do të jetë fati i atyre që ideologjitë dhe pasionet e tyre janë nën ndikimin e të tjerëve (bie fjala në dorën e prindit apo rrethit) dhe këto ideologji të imponuara mbështesin urrejtjen ndaj Islamit. Ndërkaq, kur ky person përpiqet të studjojë Islamin vendos sipas pasioneve apo ideologjive të cilat ky nuk i ka formuar vetë por, janë të prindit. Pra, ky është i orientur në këtë gjë dhe normalisht nga ajo gjë niset. Kurse, Muslimani i cili bindjet e veta I ka formuar prej rrethit apo shtëpisë muslimane ai automatikisht dhe në të shumtën e rasteve do të orientohet kah e vërteta. Pra, pyetja është: Ku është rasti për mundësitë e barabarta midis muslimanit dhe jo muslimanit? Të marrim për këtë gjë shembullin si vijon: Ushtari i krishterë që ka luftuar në Sham, Egjipt dhe në vendet tjera kundër çliruesve muslimanë, ku ai është nisur nga aspekti i mbrojtjes së vendit të tij nga sulmi. Ta zëmë se këtij sikur t’i mundësohej studjimi i Islamit duke patur parasysh kushtet e luftës ky automatikisht do të gjukojë Islamin në bazë të asaj që është i brumosur me ide të cilat ky vetë nuk i ka formuar e as që për to ka vendosur, por, të tjerët ia kanë formuar dhe servuar. Njëlloj me këtë është edhe serbi që i ka luftuar muslimanët. Ai gjakderdhjen që e ndërmerr, dhunimet që i bën i bën sipas kulturës në të cilën është i orientuar. Si mund që ky të barazohet me muslimanin të cilit rrethi i tij në të shumtën e rasteve i luan një rol të rëndësishëm meqë ky njoftohet me të vërtetën (Hakkun). Pyetjen time nuk mund ta demantojë ajo që shohim se disa individë nga perëndimi po e pranojnë Islamin sepse këta nga të gjitha aspektet janë persona. Ndërkaq, edhe ideologjia e jobesimtarit në shoqëritë perëndimore nuk i jep mundësi që të pranojë Islamin. Pra, ky në fakt është I pafajshëm për nga aspekti i formimit të këtyre ideologjive që e udhëheqin atë. Krahas kësaj, gjithashtu ndikon edhe përkatësia etnike dhe pasuria (ku edhe për dominimin e këtyre individi është i pafajshëm) pasi që ky është birë i rrethit ku këto ideologji janë brumosur tek ai dhe në fakt ky nuk është fajtor ngase këto ideologji aty janë formur duke qenë i vogël gjegjësisht i pavetëdishëm. Pra, si është e mundur që ky të merret në llogari për atë që nuk e ka bërë atëherë kur këtij i prezentohet Islami e ky të gjykohet për ideologjitë që nuk i ka formuar vetë?
Përgjigja:
-Sa është përqindja e atyre që janë rritur në Shtëpi Islame dhe kanë mësuar edukatën islame dhe kanë vazhduar rrugën e prindërve? Këta nuk janë më tepër se 50% kurse të tjerët kanë ndëruar e ndryshuar dhe kanë zgjedhur atë që vetë e kanë dëshiruar.
-Sa është numri i tyre që janë rritur në mesin e prindërve të punësuar të cilët ua kanë bërë të dashur me të gjitha mënyrat punësimin e ata të kenë vazhduar atë rrugë? Përqindja e tyre nuk është më shumë se 40% ndërsa të tjerët kanë zgjedhur për vete atë që vetë e kanë dëshiruar.
Sa është numri i tyre që janë rritur në shtëpitë ateiste, e që kanë thithur edukimin e ateizmit nga prindët e tyre e këta të kenë vazhduar rrugën e tyre? Pa dyshim përqindja e tyre nuk arrinë më tepër se 50%.
Ky realitet i provuar shoqërorë nënkupton atë se njeriu kur arrin moshën e pjekurisë dhe i zhvillohet vetëdija personale atëherë ai bëhet përgjegjës I vetes dhe kështu është edhe sipas ligjeve pozitive dhe sipas konstatimeve të ligjeve shoqërore, andaj edhe ky person sipas kriterit Islam mban përgjegjësinë e veprimeve që I zgjedh edhe atë brenda kufive të mundësive që I janë dhënë. Domethënë individit që ka arritur moshën madhore dhe që i është zhvilluar vetëdija personale nuk I është dhënë mundësia të njihet me fenë Islame për shkaqe të panjohura, këtë person All-llahu në Ditën e Gjykimit nuk e merr në përgjegjësi.
Ndërkaq, kur bëhet fjalë për principet njerëzore që janë të miratuara me drejtësinë e përgjithshme univerzale e të cilat nuk kanë lidhje me Fenë por, ato vetë aspekti njerëzor i dënon si gjëra të këqia, siç janë: kriminelët e luftës, dhunimi, tortura etj, ku të gjitha këto janë krime edhe atë sipas vendimit njerëzor për të cilat nuk pranohet si arsye mosnjohja e tyre pa marrë parasysh se çfarë Feje të ketë.
Pyetja:
Çfarë dispozite ka përzierja me gratë (vajzat) e sidomos në vendin e punës?
Përgjigjja:
Përzierja me gratë nëse nuk hyn në kufirin e hulves atëherë nuk ka pengesë por, me kusht që gratë të jenë të mbuluara me hixhabin e njohur Islam dhe me atë që mashkulli t’mos I shiqojë ato me shtytje të kënaqësisë dhe të epshit. Hulveh konsiderohet vetmimi i mashkullit me femrën në një vend ku nga jashtë nuk mund të hyjë dikush. Hulveja ka të njëjtën dispozitë edhe atëherë kur janë dy burra me një grua.
Pyetja:
Dikush më ka thënë se ne duhet t’i mbyllim sytë ndaj ndonjë pasaniku që i then ligjet e All-llahut (pin alkohol, bën aventura…) pa marrë parasysh se ato vërtetohen apo janë thashethëma për arsye se ai kontribuon në ndërtimin e xhamive, finanson të varfërit dhe ndihmon nxënësit që mësojnë fenë. Ndërsa, nuk duhet të mbyllim sytë ndaj dikujt prej nxënësve nëse ata bëjnë shkelje të njëjta, njëkohësisht pa marrë parasysh se a vërtetohen këto shkelje apo janë thashethëma?
Përgjigjja:
Urdhëri në të mirë dhe ndalesa prej të keqes janë detyrim stabil i theksuar në Kur’an dhe në Sunnet. Nuk kam gjetur në këto dy burime e as nga juristët e Sheriatit Islam të ketë thënë se muslimanët nëse e shohin dike duke bërë ndonjë vepër të shëmtuar duhet të heshtin për arsye se ai u ofron atyre ndihma.
Pyetja:
Ç’thoni lidhur me punësimin e gruas në shkolla të përziera?
Përgjigjja:
Çdo përzierje (midis meshkujve dhe femrave) që shkakton fitne të mundshme apo të vërtetë është haram pa marrë parasysh se çfarë pune mund të jetë. Ndërsa, çdo përzierje që nuk shkakton këtë frikë as atë direkt bindëse e as atë eventuale atëherë një gjë e tillë nuk është haram por, me kusht që gruaja që përzihet me ato të jetë e mbuluar me hixhab ashtu siç e parasheh Islami dhe me një kusht që kjo përzierje të jetë e shtyer nga motivi i interesit që me Sheriat është i konsiderueshëm.
Pyetja:
Ne muslimanët e vendit Beshenxhang të Kinës duke marrë parasysh se ju e dini se ne nuk jemi arabë, ju pyesim se cila është më e mirë dhe më me shpërblime të lexojmë: Kur’ani Kerimin pa mos e kuptuar (që është në gjuhën arabe) apo leximi i atij që e kemi në disponim: “Përkthimi i Kur’ani Kerimit me koment”?
Përgjigjja:
Leximi i Kur’ani Kerimit në arabishte është burimi i shpërblimit - sevapeve edhe pse nuk e kupton. Kurse Kuranin e përkthyer do ta lexosh për të ditur domethënien e jo për të arritur sevapin e leximit.
Pyetja:
Kam lexuar në disa libra ku thuhet: “All-llahu i ka mallkuar gratë të cilat shalojnë” dhe: “Dashuria e vatanit është prej Imanit”. Vallë a thua këta janë hadithe të Pejgamberit apo janë fjalë të nacionalistëve?
Përgjigjja:
Asnjëra prej këtyre dy fjalëve nuk janë hadithe të vërteta nga Pejgamberi, Bekimi i All-llahut qoftë për të.
Pyetja:
Një person ka bërë zina (kurvëri) me një grua. Pas një kohe, babai i këtij personi që ka bërë kurvëri, martohet me atë grua me të cilën biri i tij kishte bërë kurvëri. Pra, niqahu (kurrora) i babait a është valid me atë grua?
Përgjigjja:
Po, mund të martohet babai me atë grua që biri i tij ka bërë kurvëri sepse harami (ajo që është e ndaluar) nuk e bën të ndaluar hallallin (gjënë që është e lejuar).
Pyetja:
Si është dispozita e turbanit? -A është nga tradita apo është Sun-net?
Përgjigjja:
Turbani është prej veshjeve që ka statusin e traditës, e jo më tepër.
Pyetja:
Të pyes për dispozitën e Sheriatit lidhur me luajtjen e letrave (kartave)?
Përgjigjja:
Të këshilloj që të mos luash me karta.
Pyetja:
A lejohet që në namaz (farz apo sunet) të lexojmë Kur’an prej Mus’hafit që është i vëndosurr mbi tavolinë në drejtim të shikimit?
Përgjigjja:
Atë që së paku e kanë thënë fukahatë lidhur me këtë gjë është se kjo është mekruh. Por, ka disa prej fukahave që thonë se me një gjë të tillë edhe prishet namazi. Këtë mendim e mbështesin shumica e hanefive.
Pyetja:
Krahas punës sime private, në një xhami unë i fali njerëzit. Në një rast ndodhi që pasi përfunduam namazin e jacisë m’u kujtua se nuk kam marrë abdest. Gjithashtu, edhe një herë tjetër dikush ma përkujtoi se në drekën e kaluar e kam lënë një sexhde. Pra, çfarë duhet të bëj në këtë rast. A duhet ta përsëris apo t’i lajmëroj njerëzit që ta përsërisin namazin, duke pasur parasysh se xhemati i xhamisë është shumë i madh ngase xhamia gjendet në pazar?
Përgjigja:
Namazin që e ke falur pa abdest duhet ta përsëritish, ndërsa sa i përket xhematit atyre ky namaz u llogaritet sepse lëshimi në fjalë është i fshehur por, nëse xhemati është i kufizuar (bie fjala si: xhamia e mëhallës) atëherë ata duhet të lajmërohen që ta përsërisin namazin. Ndërkaq, nëse xhamia është pranë rrugës ku xhemati është kalimtar siç është rasti me xhaminë tënde ku nuk ka mundësi që xhemati të lajmërohet, atëherë në këtë rast All-llahu nuk e ngarkon njeriun përtej mundësive. Ndërkaq, lëshimi i sexhdes është gabim i dukshëm (i hapur) që prish namazin, andaj si ti gjithashtu edhe xhemati pas teje duhet ta përsëritni atë namaz.
Pyetja:
Si është dispozita e Sheriatit që gruaja të hyp vetë në ndonjë automjet (taksi) dhe a ka nd
Shfletuesi i Kur'anit
