
HYRJE
KONCEPTI I BULIZMIT
Bulizmi për dekada ka qenë një çështje kritike në shkolla. Nëse do të shikojmë prapa në shekullin e 18-të, ngacmimet nga bashkëmoshatarët shiheshin po aq zakonisht sa edhe sot. Bulizmi nuk është problem bashkëkohor, por gjithnjë ka qenë pjesë e jetës. Artikulli i parë i rëndësishëm i revistës që trajtonte bulizmin midis të rinjve u shkrua nga Burk (1897), por që atëherë kishte një hendek të gjatë përpara se çështja të rifillohej. Sigurisht, gjatë asaj kohe bulizmi u njoh rishtazi dhe pak u kuptua. Ajo që mund të shihet si sjellje e dhunshme sot mund të mos ketë qenë në atë kohë. Ndërsa bulizmi në shkolla mbetet një çështje kritike, gjatë viteve kanë ndodhur disa ngjarje dhe studime që kanë pasur një ndikim të rëndësishëm në bulizmin dhe kanë zgjeruar kuptimin e tij në shumë mënyra.
Bulizmi është një problem serioz që është intensifikuar vitet e fundit në shkollat ??tona (Brindley, 2010:2). Termi bulizëm ka ndryshuar në mënyrë drastike me kalimin e kohës. Në shekujt e 18-të dhe të 19-të, ngacmimi shihej kryesisht si ngacmim fizik ose verbal i lidhur zakonisht me "...vdekjen, izolimin e fortë ose zhvatjen te fëmijët e shkollës..." (Koo, 2007). Çdo lloj sjelljeje agresive shihej thjesht si keqbërje dhe një pjesë normale të fëmijërisë. Në fakt, sipas Koo (2007), ngacmimi mendohej si një "pafajësi" e pafajshme ose "sjellje e keqe" midis djemve të shkollës. Ky lloj ngacmimi u vërejt qartë në shkollën e konviktit King në MB, kur një djalë dymbëdhjetë vjeçar ishte vrarë nga sjelljet ngacmuese nga shokët e tij më të vjetër të klasës (Koo, 2007, f.110). Nxënësit e përfshirë në shkollë nuk u mbajtën përgjegjës për vdekjen e tij, sepse shkolla e shikonte sjelljen si një fatkeqësi normale mes adoleshentëve (Koo, 2007). Mund të jetë e drejtë të thuhet se kjo situatë do të shikohej shumë ndryshe sot dhe se sjelljet ngacmuese shiheshin atëherë si një pjesë normale e rritjes mes fëmijëve.
KONCEPTI I PERFORMANCËS AKADEMIKE
Termat "performanca", "arritje akademike" dhe "rezultate" zakonisht përdoren ndryshe nga studiuesit dhe nganjëherë përdoren në mënyrë të ndërsjellë. Performanca përkufizohet si sjellje e vëzhgueshme ose e matshme e një personi një kafshe në një situatë të veçantë, zakonisht situatë eksperimentale (Simpson dhe Weiner. 1989) Kjo do të thotë se performanca mat aspektin e sjelljes që mund të vërehet në një periudhë të caktuar. Singer (1981) e përkufizoi testin e performancës si llojin e testit mendor në të cilin subjektit i kërkohet të bëjë diçka në vend që të thotë diçka. Testi i performancës është lloji i testit, i cili hedh dritë mbi aftësinë për të trajtuar gjërat dhe jo simbolet (Drever, 1981). Arritja përkufizohet si sjellje e matshme në seritë e standardizuara të testeve (Simpson dhe Weiner. 1989). Testi i arritjeve zakonisht ndërtohet dhe standardizohet për të matur aftësinë në lëndët shkollore Në shumicën e rasteve, "arritja" përdoret ndonjëherë në vend të "arritjes". Sipas Bruce dhe Nevi Arritja arsimore (1979) matet me testin e standardizuar të arritjeve të zhvilluar për lëndët shkollore. Çfarë do të thotë kjo është se arritjet akademike maten në lidhje me atë që arrihet në fund të një kursi, pasi ajo është përmbushja e objektivit afatmesëm ose afatgjatë të arsimit. Ajo që është e rëndësishme është që testi të jetë një test i standardizuar për të përmbushur normën kombëtare. Që një test të standardizohet, ai duhet të jetë i vlefshëm për një periudhë kohore. Arritja konsiderohet si veprim i përfundimit ose arritjes me përpjekje. Ai përfshin çdo gjë të fituar me përpjekje, një bëmë, një veprim të dalluar dhe të suksesshëm. Simpson dhe Weiner (1989) pretenduan se testi i arritjeve synon të masë edukimin dhe trajnimin sistematik në profesionin e shkollës drejt një modeli të pranuar në mënyrë konvencionale të aftësive ose njohurive. Disa lëndë mund të kombinohen në një bateri arritjesh për matjen e aftësive të përgjithshme të shkollës qoftë në pikë, qoftë në moshën e arritjes dhe ndoshta në koeficientin e arritjeve. Dhe së fundi, termi rezultat është një fjalë e përgjithshme që mund të përdoret si për performancën, ashtu edhe për qëndrimin, ose për arritjen dhe qëndrimin. Me fjalë të tjera, rezultati mat deklaratën e përgjithshme e cila siguron si përformancën akademike/arritjen ashtu edhe për qëndrimin. për të arritur ndonjë sjellje në të ardhmen. Megjithatë, rezultati i të nxënit është më shumë përmbajtja e kurrikulës sesa matja.
Termi akademik rrjedh nga termi 'akademi' që do të thotë "një shkollë ku jepen lloje të veçanta udhëzimesh". Arritjet akademike janë vlerësuar në mënyra të ndryshme si nota mesatare (GPA), performanca në teste të standardizuara si Testi i Arritjes Stanford (SAT), Testi i Associatit të Kërkimeve Shkencore (SRA) dhe rezultatet e provimit të llojit të vlerësimit, etj. Në shumë studime, performanca në kurse të ndryshme si asmatematika, lexim dhe fusha të tjera është lidhur me një aspekt tjetër të performancës në klasë, sjelljen verbale të fëmijëve me arritje të larta dhe të ulëta. Arritjet akademike janë thelbi i një termi më të gjerë, pra rritja arsimore dhe luajnë një rol të rëndësishëm në jetën e fëmijës. Arritjet e larta akademike në shkollë ndërtojnë vetëvlerësimin dhe vetëbesimin, gjë që çon në përshtatje më të mirë me grupin. Arritja përfshin përmirësimin, vetë-aktualizimin, vetë-përmirësimin dhe një formë të konkurrencës (Maslow, 1954). Në funksion të Good (1959) dhe Biswas dhe Aggarwal (1971), duket se ka ngjashmëri të konsiderueshme për aq sa të gjitha vendosin theksin në njohuritë e arritura ose aftësitë e zhvilluara në lëndët akademike që zakonisht përcaktohen nga rezultatet e testit. Ai ndryshon nga aftësitë në fushën e arteve të ndryshme ose aftësive fizike. Mosha akademike ose arsimore, arritja e koeficientit ose koeficienti i arritjeve janë mjetet më të përdorura për të interpretuar nivelin e arritjeve akademike të nxënësve në përgjithësi ose në lëndë specifike.
RISHIKIM I LITERATURËS
Chaux et al. (2009) argumentoi se dhjetë deri në pesëmbëdhjetë përqind e adoleshentëve në mbarë botën ngacmohen dy ose më shumë herë në muaj. Skrzypiec (2008) zbuloi se e treta e studentëve që ishin ngacmuar seriozisht raportuan se kishin vështirësi serioze në përqendrimin dhe kushtimin e vëmendjes në klasë për shkak të ngacmimit dhe frikës që lidhet me të. Glew et al. (2005) raportoi se ngacmimi parandalon përqendrimin dhe arritjet e mëvonshme akademike pasi viktimat e ngacmimit humbasin interesin për të mësuar dhe përjetojnë një rënie të notave akademike sepse vëmendja e tyre shpërqendrohet nga të mësuarit. Mishna (2003) tregoi se ngacmimi është "një formë agresioni në të cilën ekziston një çekuilibër i fuqisë midis dhunuesit dhe viktimës që ndodh kryesisht në kontekstin e grupit të bashkëmoshatarëve".
Roman dhe Murillo (2011) zbuluan se agresioni në shkolla ka një efekt negativ në arritjet akademike në Amerikën Latine. Ata pohuan se studentët që janë dhunuar fizikisht ose verbalisht kanë performancë më të ulët. Marcela dhe Javier (2011) zbuluan se ngacmimi është një problem serioz në të gjithë Amerikën Latine, ata treguan se; nxënësit që vuajnë nga agresioni i bashkëmoshatarëve kanë performancë më të ulët në lexim dhe matematikë sesa ata që nuk vuajnë; dhe nxënësit që janë në klasa me më shumë dhunë fizike ose verbale performojnë janë më keq se ata në mjedise më pak të dhunshme në klasë. Konishi etj. (2010) zbuloi se ngacmimi në shkollë ndikon negativisht në arritjet akademike.
Brank etj. (2012) tregoi se viktimat e ngacmimit janë të dobëta, të turpshme dhe të shqetësuara. Ata shtuan se performanca e viktimave është e dobët në shkollë dhe përpiqen të shmangin frekuentimin e mësimeve në shkollë me qëllim të shmangies së viktimizimit. Përjetimi i viktimizimit mund të çojë në performancë të dobët akademike dhe të çojë në mungesë. Ammermueller (2012) zbuloi se ngacmimi ka një ndikim të konsiderueshëm negativ në performancën e studentëve të tanishëm dhe të ardhshëm në shkollë.
Cythia (2014) analizoi ndikimin e ngacmimit në performancën e studentit qoftë në afat të shkurtër apo afatgjatë. Ajo zbuloi se ka dallime në marrëdhëniet midis nivelit të ngacmimit dhe performancës akademike në varësi të arritjeve akademike të studentit.
OBJEKTIVAT
1. Të shqyrtohet ndikimi i bulizmit në performancën akademike të nxënësve të shkollave të mesme.
2. Të shqyrtohet dallimi mes djemve dhe vajzave përsa i përket bulizmit.
METODOLOGJIA
MJETET E PËRDORURA
Bulizmi u vlerësua duke përdorur Pyetësorin e Sondazhit të Ngacmimit bashkëmoshatar, të zhvilluar nga Metin Pisken (2010). Për performancën akademike janë marrë të dhënat e mëparshme të studentëve.
MOSTRA
Kampioni për studim është marrë nga shkollat ??e mesme. Për përzgjedhjen e pjesëmarrësve është përdorur teknika e marrjes së mostrave me qëllim. Numri total i pjesëmarrësve ishte 100 nxënës, 50 djem dhe 50 vajza.
PROCEDURA
Të dhënat e këtij studimi u mblodhën përmes kontaktit personal me pjesëmarrësit. Përpara administrimit të mjetit, qëllimi i studimit iu shpjegua pjesëmarrësve dhe ata u siguruan se përgjigjet e tyre do të mbaheshin konfidenciale dhe do të përdoren vetëm për qëllime kërkimore. Pas vendosjes së raportit me pjesëmarrësit, atyre iu kërkua të plotësonin pyetësorin e bulizmit. Plotësimi i pyetësorit zgjati 25 minuta. Në këtë mënyrë, të dhënat u mblodhën nga pjesëmarrësit. Të dhënat e marra u analizuan me anë të regresionit të thjeshtë.
REZULTATET
Tabela 1.1 Paraqitja e dallimeve të përgjithshme midis djemve dhe vajzave për sa i përket bulizmit.
Gjinia |
N |
MEAN |
SD |
t-value |
SIG |
Djemtë Vajzat |
50 50 |
108.18 116.22 |
12.668 13.740 |
- 3.4042 |
.003* |
Shënim *p <0,05
Duke testuar dallimin midis djemve dhe vajzave në bulizmin, do të marrim vlerën t= -3.042, që tregon se (grupi i dytë ishte më i lartë se grupi i parë) rezultoi në vlerën sig (p) (p=.003), që ishte më pak se alfa jonë prej 0.05, në bazë të së cilës mund të konkludojmë se ka një ndryshim domethënës midis djemve dhe vajzave për sa i përket bulizmit. Duke shqyrtuar mesataret e tyre në grup, mund të konkludojmë se vajzat me (Mesatarja=116.22) janë më të ngacmuara se djemtë me (Mesatarja=108.18).
Tabela 2.1. Regresioni i thjeshtë i bulizmit midis nxënësve të shkollave të mesme.
Modeli |
R |
R2 |
F |
p-value |
1. |
.827 |
.684 |
38.95 |
?.001 |
Parashikuesi: Bulizmi (i vazhdueshëm).
Tabela 2.1. Analiza e regresionit të thjeshtë tregon se ngacmimi është parashikuesi i rëndësishëm i performancës akademike midis nxënësve të shkollave të mesme, (R=.827 R2=.684) përbënin 68.4% të ndryshimit në arritjet akademike midis studentëve. Me F=38.95, p?.001, mund të konkludojmë se ekziston një lidhje e rëndësishme midis bulizmit dhe performancës akademike të nxënësve të shkollave të mesme.
Tabela 2.1.A. Tregimi i koeficientit të regresionit për nxënësit e shkollave të mesme në lidhje me bulizmin e tyre.
Variablat |
Koeficientët Standard |
T |
p-value |
Bulizmi |
-.827 |
6.42 |
.000 |
a. Variabla e varur: Performanca akademike.
Tabela jep koeficientin beta të ndryshores parashikuese, duke treguar lidhjen domethënëse të variablit parashikues me performancën akademike. Vlera e koeficientit të pjesshëm për bulizmin (r=-.827), tregon se ka një korrelacion negativ midis bulizmit dhe arritjeve akademike te nxënësit e shkollave të mesme. Me vlerën “t” 6.42, një lidhje domethënëse u konstatua marrëdhënie midis bulizmit dhe performancës akademike.
KONKLUZIONI
Studimi arriti në përfundimin se ngacmimi ndodh në çdo fazë të jetës. Jo vetëm vajzat, por edhe djemtë janë të prekshëm nga bulizmi. Djemtë janë gjetur të ngacmohen më shumë se vajzat. Gjithashtu u konstatua se ngacmimi ka ndikim negativ në performancën akademike të studentëve. Nxënësit që u përballën me bulizëm shumicën e kohës në shkollë kishin rrezikun më të madh për arritje të ulëta.
Përktheu[1]:
N. Ibrahimi
Abstrakt
Bulizmi, një formë specifike e agresionit, e cila është e qëllimshme, është identifikuar si një sjellje problematike e adoleshentëve, e cila ndikon jo vetëm në jetën normale të një individi, por ka edhe pasoja të rënda në performancën akademike të adoleshentëve. Është bërë një përpjekje pragmatike për të studiuar ndikimin e bulizmit në performancën akademike të nxënësve të shkollave të mesme. Studimi aktual u drejtua mbi 100 adoleshentë (djem n=50 dhe vajza n=50) duke përdorur kampionim të thjeshtë të rastësishëm.
Ngacmimi u vlerësua duke përdorur Pyetësorin e Anketimit të Bulizmit bashkëmoshatar, zhvilluar nga Metin Pisken (2010). Pas analizimit të të dhënave duke përdorur regresionin e thjeshtë dhe t-testin e pavarur të thjeshtë, u konstatua se ngacmimi ka ndikim të drejtpërdrejtë në performancën akademike të nxënësve të shkollave të mesme dhe gjithashtu vajzat janë më të ngacmuara se djemtë.
Fjalët kyçe: Bulizëm, Performancë akademike, Shkollë e mesme.
Abstract
Bullying, a specific form of aggression, which is intentional, has been identified as a problematic behavior among adolescents, affecting not only the normal life of an individual but also have direconsequences on academic performance of adolescents. A pragmatic effort has been made tostudy the impact of bullying on academic performance of high school students. The present study was directed on 100 adolescents (Boys n=50, & Girls n=50) by using simple random sampling.
Bullying was assessed by using Peer Bullying Survey Questionnaire, developed by Metin Pisken(2010). After analyzing data by using simple regression and simple independent t-test, it wasfound that bullying have direct impact on academic performance of high school students and alsogirls are more bullied than boys.
Keywords: Bullying, Academic Performance, High School.
Referencat
- Ammermueller, A. (2012). Violence in European schools: A widespread phenomenon thatmatters for educational production. Labour Economics, 19(6), 908-922.https://doi.org/10.1016/j.labeco.2012.08.010.
- Biswas, A. and Aggarwal, J. (1971). Encyclopedic dictionary and directory of education: Withspecial reference to India. New Delhi: Academic Publishers.
- Brank, E. M., Hoetger, L., & Hazen, K. P. (2012). Bullying. The Annual Review of Law andSocial Science, 8, 213-230. https://doi.org/10.1146/annurev-lawsocsci-102811-173820.
- Bruce, H. C. & Neville, P (1979). Evaluation in education. Oxford: Pengamon Press.
- Brindley, M. 2010. Schools see increase in bullying. The NashuaTelegraph: 2, December 17.
- http://www.nashuatelegraph.com/news/902763-196/schools-see-increase-in-bullying.html# [15January 2914].
- Burk, F. L (1897). Teasing and bullying. Pedagogical Seminary, 4, 336-371.
- Chaux, E., Molano, A., & Poflrsky, P. (2009). Socio-economic, socio-political and socio-emotional variables explaining school bullying: A country-wide multilevel analysis. AggressiveBehavior, 35, 520-529. https://doi.org/10.1002/ab.20320.
- Cynthia, V. (2014). The Effects of Bullying on Academic Achievement. Desarro. soc. no. 74,bogotá, segundo semestre, 275-308.
- Drever, J. (1981). The penguin dictionary of psychology. Middlesex: Penguin Books Ltd.
- Glew, G. et al. (2005). Bullying, psychosocial adjustment, and academic performance inelementary school. Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine, 159(11), 1026-1031. https://doi.org/10.1001/archpedi.159.11.1026.
- Good, C.V. (1959). Dictionary of Education. New York : McGraw Hill Book Company, Inc.
- Maslow, A.H. (1954). Motivation and personality. New York: Harper and Row Publishers.
- Mishna, F. (2003). Learning disabilities and bullying. Journal of Learning Disabilities, 36(4),336-347. https://doi.org/10.1177/00222194030360040501.
- Simpson, J. A. & Weiner E. S. C. (1989). The oxford English dictionary (2nd ed.) vol. 1. Oxford:Clarendon Press.
- Singer, J. (1999). Opinion gap: Measuring Public School Academic Performance. ACS - VT2000. Simpson, J. A. & Weiner E. S. C. (1989). The oxford English dictionary (2nd ed.)vol. 1. Oxford: Clarendon Press.
- Burimi: https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1144634.pdf assessed on 2nd March 2018.
[1] Burimi i përkthimit: Dr. Tahsin Nazir, Impact of bullying on academic performance of high school students, në: https://www.academia.edu/36585991/Impact_of_bullying_on_academic_performance_of_high_school_students.